Tetor 7, 2006

Presidenca “No Coment”, por sinjalet janë dhënë, Kreu i shtetit nga Nju Jorku në Tiranë

Moisiu vendos, nuk shkarkon Sollakun

Pritet letra me shpjegimet në Kuvend: Ja arsyet e mia

Prokurori i Përgjithshëm emërohet nga Presidenti i Republikës me pëlqimin e Kuvendit’. Ky nen i Kushtetutës, i shkruar në frymë pozitiviste, i jep të drejtë Presidentit edhe të firmosë për shkarkimin e tij. Por të gjitha sinjalet tregojnë se zoti Moisiu është kundër largimit të Kryeprokurorit Sollaku. ‘Nuk do të ketë një firmë presidenciale në kërkesën e maxhorancës parlamentare për shkarkimin e Kryprokurorit’. Një burim konfidencial dëshmoi dje për Gazeta Shqiptare se të paktën për kreun e shtetit nuk ka më dilema; ai nuk e lëshon Sollakun. Burimet zyrtare në Presidencë preferojnë të heshtin dhe nuk dëshirojnë të komentojnë një lajm të tillë. Një ‘s’kemi komente’, i thatë megjithatë nuk përgënjeshtron atë çka pritet që vetë Presidenti ta bëjë publike shumë shpejt.
Mënyrat
“Do të kishte ndodhur që këtë javë, por rrëmbimi i avionit të Turkish Airlines e shtyu për një moment të dytë deklarimin presidencial për këtë çështje’, këmbëngul burimi konfidencial. Madje ai shtyhet edhe më tej kur pohon se me një grup shumë të ngushtë personash pranë Presidentit të Republikës, por jo pjestarë të stafit, zoti Moisiu ka diskutuar edhe mënyrën sesi do të bëjë të ditur vullnetin e tij. ‘Janë të paktën dy variante në diskutim, i pari dhe që ka më shumë gjasa të ndodhë, është që zoti Moisiu të dërgojë një letër në Kuvendin e Shqipërisë në të cilën do të shpjegojë arsyet e tij pse nuk do të firmosë kërkesën antiSollaku. Burimi këmbëngul edhe se drafti i kësaj letre është gati dhe se në thelb letra nënvizon seriozitetin e Presidentit në shqyrtimin e çështjes, rolin e tij në balancimin e pushteteve, pavarësinë e gjyqësorit dhe kërkesën konsekuente për respektimin e pavarësisë së sistemit të drejtësisë’, shpjegon burimi, sipas të cilit, në këtë letër nuk do të mungojnë as referimet e shpeshta të faktorit ndërkomëbëtar e madje edhe një citim i Presidentit amerikan Xhorxh Bush i 20 shtatorit të këtij viti që do të aktualizohet në letër në një mënyrë disi të ndryshuar: “Ju përshëndes dhe ju inkurajoj për kurajon dhe për punën që po bëni, sidomos për përpjekjet tuaja për të ruajtur dhe konsoliduar pavarësinë e sistemit gjyqësor në Shqipëri, gjë për të cilën më kanë folur juristë të shquar amerikanë, që janë takuar me ju dhe kanë vizituar Shqipërinë”, i është drejtuar zoti Bush Presidentit Moisiu në takimin e tyre të fundit në OKB.
Eshtë e besueshme që po në SHBA, në takime konfidenciale, zoti Moisiu ka kërkuar këshillë për situatën delikate të krijuar me çështjen Sollaku dhe ka marrë garanci mbështetjeje, por një gjë e tillë nuk është bërë publike nga stafi i tij pikërisht për t’u përdorur në një moment të dytë nëse do të jetë e nevojshme.
Mënyra e dytë e publikimit të vendimit presidencial mund të jetë ajo e një komunikimi të gjerë me shtypin nëpëmjet një konference, por kjo ka pak gjasa të ndodhë.
Sinjalet paraprake
‘…kur kritikat shndërrohen në sulme verbale dhe kolektive, dhe për më tepër, marrin trajtat e fushatave politike duke synuar që krizat dhe dështimet e pushteteve të tjera t’i faturohen sistemit gjyqësor, atëherë është përgjegjësia ime kushtetuese dhe e çdo institucioni e individi në këtë vend, të mos pajtojhet me këtë situatë dhe të luftojë për ruajtjen dhe forcimin e pavarësisë së pushteteve kushtetuese’, më qartë se kaq, zoti Moisiu nuk mund të paralajmëronte vendimin e tij. Ky deklarim i bërë përpara gjykatësve të mërkurën, besohet se është hapi i parafundit për të kapërcyer në krahun tjetër të një hendeku tashmë të hapur mes institucionit të presidencës dhe ekzekutivit në Shqipëri. Hapi tjetër, publikimi i mosfirmosjes së dekretit të pritur për Sollakut, është vetëm çështje kohe. Zoti Moisiu po pret pikërisht kohën më të përshtatshme për ta bërë sepse për të nuk ka më mëdyshje. ‘Do të punoj me të gjitha forcat të jem Presidenti i të gjithë shqiptarëve, duke ju afruar ndershmërinë, përgjegjësinë dhe transparencën në ushtrimin e detyrës së lartë që më keni besuar’, këtë betim të zotit Moisiu ditën që ai u ul në poltronin e kreut të shtetit, do ta kujtojë me shumë mirënjohje opozita që i dha votat diçka më shumë se katër vjet më parë. E cila në këtë mënyrë do të sigurojë absolutisht fitoren e saj më të madhe mbas disfatës në zgjedhjet e përgjithshme të korrikut të vitit të kaluar. Natyrisht, i penduar do të mbetet zoti Berisha që do të shohë se fatin e betejës së tij për Sollakun e vendosi njeriu që ai i besoi aq shumë në të shkuarën. Por duke harruar se i zgjedhuri i tij do të besonte më shumë në tekstin e kushtetutës që i është zgjedhur për slogan në faqen e parë: ‘Këtu fillon e ardhmja!’ Një e ardhme e cila nuk do të mund të garantojë më paqe mes tyre, por do të jetë e shenjuar përfundimisht nga lufta.