4,tetor, 2006

Dëshmia e drejtpërdrejtë nga avioni i tmerrit. Si nisi drama, ankthi në bord dhe liria

“Alo’, ju tregoj pengmarrjen”

Deputeti i PS Abazi në bord: Unë e pashë rrëmbyesin

Ka përjetuar udhëtimin më të gjatë të jetës së tij. Që nga momenti në moment mund të ishte dhe i fundit. Eshtë ndodhur rastësisht në vendin e gabuar, në momentin e gabuar, por fati nuk e ka lënë në baltë. Sadri Abazi, deputeti socialist i Dibrës u bë krejt papritur një nga personazhet qëndrorë të një drame që fatmirësisht nuk u kthye në tragjedi. Socialisti dibran ishte pasagjeri VIP i fluturimit të rradhës së Turkish Airlines nisur nga aeroporti Nënë Tereza dhe jo thjesht dhe vetëm dëshmitari i gjithë dramës së ndodhur brenda bordit të avionit. Ai arriti të ishte më shumë, një zëdhënës i tmerrit, frikës, por shpresës së 107 udhëtarëve që kishin si stacion të parë Stambollin, por që mbi hapësirën ajrore greke ndëruan kurs dhe përfunduan në aeroportin e Brindizit, në Itali. Të detyruar nga dy gjuajtës F 16 të aviacionit Italian. Të rrethuar nga policia, zjarrfikësit dhe orët që kalonin në tehun e thikës, jetë apo vdekje.
Telefonatat
E kishte të vështirë të pranonte emocionin që ndjente, por u përgjigj sinqerisht kur tha se ishte e natyrshme të ndjente dhe frikë. Sadri Abazi u shndërrua që në momentet e para të nisjes së dramës ajrore të së martës në një pikë referimi jo vetëm për NEWS 24 që po përcillte minutë minute atë çka po ndodhte me avionin e rrëmbyer, por dhe për vetë bashkëpasagjerët e tjerë të tij. ‘Dy rrëmbyesit janë në kabinën e pilotit. Kam mundur të shoh njërin prej tyre. Eshtë i veshur sportiv dhe në kokë mban një kapele. Nuk ka mjekër, por në avion ka shumë të tillë me mjekra’, edhe në ato momente, deputeti Abazi gjeti mundësinë të bënte humor. Eshtë telefonuar shpesh herë dhe në të gjitha rastet gjente mundësinë të përgjigjej. ‘Këtu brenda kanë fikur dritat e avionit, nuk dimë asgjë çfarë do të bëhet me ne. Brenda ka gra e fëmijë. Për të gjithë është e papritur dhe është e kuptueshme që të ketë shumë ankth. Fëmijët e gratë qajnë pa zë’. Telefonatat në numrin e deputetit socialist ndërpriten shpesh. Megjithatë sërish në aparatin e tij celular mbërrijnë ‘alo’-t nga Shqipëria. E telefonojnë, por dhe ai vetë telefonon drejt Tiranës. Flet me kryetarin e partisë së tij Edi Rama, i shpjegon situatën dhe i kërkon të lajmërojë familjarët dhe të afërmit e tij që ishte mirë. Ka folur dhe me kryetaren e Kuvendit Topalli. Dhe vazhdon të flasë për mediat. Pa llogaritur se kishte mundur të siguronte absolutisht audiencën më të gjerë të mundshme në karrierën e tij politike, çuditërisht, për një tekë të fatit, jashtë një salle të drejtpërdrejtë politike.
Rrëmbimi nëpërmjet ‘alo’-ve
Drama zhvillohej në dy plane, krejtësisht të shkëputur nga njëra-tjetra. E para ishte ajo që ndodhte në tokë dhe përreth avionit të stacionuar në pistë dhe tjetra ajo që ndodhte brenda bordit të avionit. Të cilën e rindërtoi nëpërmjet shumë telefonatave deputeti socialist Abazi, por dhe udhëtarë të tjerë si ai. Në telefonatën e parë me të, vetë deputeti dhe të tjerët nuk ishin shumë të qartë për atë çka po ndodhte me ta. ‘Kemi komunikuar me stjuardesat dhe na kanë thënë se avioni ka bërë një ulje të detyruar në Brindizi. Po na thonë se duhet të qëndrojmë ulur dhe se nuk duhet të lëvizim nga sediljet tona. Njëra prej tyre nisi të na shpjegojë sërish – ashtu siç ndodh në nisje të udhëtimit – të gjithë procedurën e braktisjes së avionit në rast avarie. Na shpjegoi daljet e emergjencës dhe kështu me rradhë’ dëshmoi fillimisht deputeti Abazi. Madje në derën e kabinës është shfaqur dhe kapiteni i fluturimit. Sipas Abazit ai ishte i veshur me kostumin e tij, me këmishë të bardhë, xhaketë të zezë dhe nën sqetull mbante dhe kapelen e tij: “Kemi defekt, na tha, dhe shpjegoi se do të rinisnim sërish fluturimin’.
Dhe deri në këtë moment nuk kishin dyshuar. Rregulloret e fluturimit i kërkojnë personelit të fluturimit pikërisht këtë gjë; të evitojnë me çdo mjet panikun e pasagjerëve në raste krizash të tilla. Por paniku megjithatë mundi të hyjë në avion. Një telefonatë e paharrueshme nga Tirana, në celularin e njërit prej udhëtarëve do të jepte lajmin e rëndë: Jeni marrë peng! Kaq kishte mjaftuar që në bord të shpërthente me përmasën e vërtetë drama që kishte nisur që në qiellin grek. Dhe që kishte filluar të konsumonte minutat e para të saj në një pistë italiane fluturimi. Një tjetër pasagjer, destinacioni i të cilit ishte Kina, thotë se bashkë me ta udhëtonin edhe disa qytetarë shqiptarë të cilët do të fluturonin nga Stambolli në Arabinë Saudite për haxhillëk. ‘Eshtë dhe ky problem, tha ai në një lidhje të drejtpërdrejtë me NEWS 24, ata mbajnë të gjithë Ramazan dhe në orën 17.00 duhet të ushqehen’. Megjithatë dhe kjo gjë u zgjidh shpejt, vazhdon dëshminë ai duke treguar se mbasi një gjë e tillë ju kërkua stjuardesave, ato u vunë të gjithë pasagjerëve ushqim përpara.
Rrëmbyesi dhe liria
Deri në momentin kur zbuluan se jeta e tyre po ngjasonte në mënyrë të pabesueshme me atë të një numri të paharrueshëm personazhet kinematografikë të filmave me rrëmbime avionësh, askush prej udhëtarëve nuk kishte fiksuar portretin e rrëmbyesit. Deri në momentin e fundit, vetë Sadriu ishte i bindur se ishin dy të tillë. Vetëm më pas ‘ata’, nw fakt ai, u bënë në sytë e tyre, personazhet që kishin në dorë jetën dhe vdekjen e 107 pasagjerëve dhe të ekuipazhit. ‘Njëri nga ta është në të 30-at, i veshur sportiv dhe me kapele në kokë’, tregoi Abazi. Që në epilog të rrëfimit të tij nuk mundi t’i mbajë emocionet. ‘Doli piloti. U hap dera. Mbaroi’, tha ai i ngazëllyer për të shtuar sërish me zë të dridhur rërzimin e shpresave të të gjithëve nga qielli në pistën e ftohtë italiane: U mbyll prapë dera! Por tani kishte mbaruar vërtet. Pengmarrësi ishte dorëzuar. Dhe këtë e konfirmoi po vetë Sadri Abazi, deputeti socialist 49 vjeçar, që me siguri dje ka kaluar provën e jetës së tij. E kaloi me sukses duke u bërë një pikë referimi si për botën jashtë që ndiqte me ankth dramën e tyre, ashtu dhe për bashkëudhëtarët e tij të cilëve përpiqej t’u jepte shpresë. Sepse për një tekë të fatit, u ndodh në vendin e gabuar, në momentin e gabuar, në një histori që pati një fund të lumtur. Ashtu siç ndodh vërtet shumë rrallë në raste të tilla.

• Ora 18:00
  Nis përpunimi i të dhënave të para mbi shkakun e rrëmbimit të avionit. Konfirmohet që në avion nuk ka të plagosur apo të lënduar. Nga të dhënat paraprake, dyshohet se avioni ishte rrëmbyer për të dhënë një mesazh kundër vizitës së Papës Benedikti XVI në Turqi. Rrëmbyesit kanë komunikuar duke bërë të ditur se donin të dorëzonin një mesazh për ta dërguar më pas në Vatikan.
  
• Ora 18:10
  Rrëmbyesit bëjnë kërkesën e parë. Ata kërkojnë të takohen me gazetarë italianë, për të mundësuar referimin e mesazhit të tyre për Papën Benedikti XVI. Ndërkaq, avioni “Boeing 737” vazhdon të qëndrojë i ndaluar mbi pistën e aeroportit me motorët e ndezur. Vatikani ndjek me vëmendje zhvillimet e situatës, por udhëtimi i Papës në Turqi nuk anulohet.
  
• Ora 18:27
  Aeroporti i vetëm civil në Shqipëri, “Nënë Tereza” i Rinasit, nga ku u nis avioni i “Turkish Airlines”, i cili u rrëmbye në fluturim, mbyllet dhe lajmëron bllokimin e të gjitha fluturimeve. Fakti konfirmohet në një deklaratë të ministrit të Transporteve Lulëzim Basha, i cili ka shkuar për të ndjekur situatën e krijuar në aeroport. Nisin verifikimet për sistemin dhe masat e sigurisë në aeroportin e Rinasit.
  
• Ora 19:00
  Vjen një pohim i Entit të Aviacionit Italian ENAC, ekuivalent i Drejtorisë së Aviacionit Civil në Shqipëri, se dy rrëmbyesit kishin deklaruar se do të dorëzoheshin. Në këtë kohë, forcat e sigurisë që ndodheshin pranë pistës ku ishte ulur avioni, kishin nisur të projektonin planet për t’iu afruar dhe ndërhyrë në avionin e marrë peng. Gjithsesi, deri në ato momente nuk ishte autorizuar ende asnjë ndërhyrje.

                                                             Pergatiti: Arbi Hoxha :  

                                                                         Arbi_1999@hotmail.com